Перевод: с польского на русский

с русского на польский

majątek narodowy

  • 1 majątek

    сущ.
    • богатство
    • владение
    • достояние
    • имение
    • имущество
    • качество
    • недвижимость
    • поместье
    • признак
    • рок
    • свойство
    • собственность
    • судьба
    • счастье
    • удача
    • удел
    • участь
    • хозяйство
    * * *
    mająt|ek
    , Р. \majątekku 1. имение ň, поместье ň;

    \majątek rodowy родовое имение;

    2. имущество ň; достояние ň;

    \majątek ruchomy движимое имущество; \majątek narodowy национальное достояние;

    3. богатство ň, состояние ň;
    zdobyć (zbić) \majątek, dojść do \majątekku нажить (сколотить) состояние
    +

    l, 3. majętność 2. mienie

    * * *
    м, Р majątku
    1) име́ние n, поме́стье n

    majątek rodowy — родово́е име́ние

    2) иму́щество n; достоя́ние n

    majątek ruchomy — дви́жимое иму́щество

    majątek narodowy — национа́льное достоя́ние

    3) бога́тство n, состоя́ние n

    zdobyć (zbić) majątek, dojść do majątku — нажи́ть (сколоти́ть) состоя́ние

    Syn:
    majętność 1), majętność 3), mienie 2)

    Słownik polsko-rosyjski > majątek

См. также в других словарях:

  • majątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. majątektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadłość ziemska, dobra ziemskie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Majątek ziemski, dziedziczny. Podupadły majątek. Parcelacja majątku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

  • dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… …   Słownik języka polskiego

  • dorobek — m III, D. dorobekbku, N. dorobekbkiem, blm 1. «to, czego się ktoś dorobił; majątek, mienie» Dorobek narodowy. Całoroczny dorobek. Dorobek wielu lat pracy. Dorobek całego życia. ∆ praw. Wspólny dorobek «przedmioty nabyte w czasie trwania… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»